Szentendre (Święty Andrzej)

Małe miasto położe blisko, na północ od Budapesztu najbardziej można porównać do szkatułki. Na małym obszarze tłoczą się niezliczone atrakcje, możnaby się zatrzymać przed prawie każdym domem starówki, aby je podziwiać. Południowy, niezwykły na Węgrzech klimat ulic miasto zawdzięcza narodom śródziemnomorkim, które przybyły tu setki lat temu. Przechadzając się po wąskich, brukowanych uliczkach możemy odnieść wrażenie, że znajdujemy się w jednej z małych miejscowości nad Adriatykiem.

Miasto, które otrzymało nazwę od apostała Andrzeja w okresie rzymskim było znane pod nazwą Ulcisia Castra, po węgiersku Farkasvár, tak jak jedną z ważnych stacji limes wschodniej lini obrony Imoerium Rzymskieg. Stojąca tu twierdza miała znaczne rozmiary, mogła przyjąć ponad 1000 żołnierzy. Kilku rzymskich cesarzy pojawiło się tutaj, między innymi Septimus Severus, Karakalla, a także Valentinianus. Zamek otaczał tzw vicus militaris, to jest miejscowość cywilną, gdzie oprócz rodzin żołnierzy żyli rzemieślnicy i handlarze, którzy dostarczali żołnierzom swe produkty.

Warunki do rozwoju cywilizacji na obszarze miejscowości zapewnili najpierw rzymianie, zbudowali drogi, akwedukty oraz budowle z kamienia, które także określiły strukturę miasta. Pamiątkę po rzymianach zachowały w soich nazwach takie ulice jak Római sánc , Pannónia, Őrtorony oraz inne nazwy ulic.

Linia obrony rzymian nie potrafiła stawić oporu napierającej ze wschodu migracji ludów w V wieku i poddali oni twierdzę. W czasie Longobardów rola miejscowości była nadal duża, a później, w czasie Awarów służyła za centrum plemienne.

Węgrzy pojawili się w okolicy w IX wieku, kiedy zawłaszczyli pod przywódctwem księcia Kurszána strategicznie ważne miejsce. Średniowieczną miejscowość zbudowano wokół wzgórza Templom, której centrum stanowił kościół nazwany na cześć św. Andrzeja, i tym samym stał się imiennikiem miasta. Rola miasta od XIV wieku znowu wzrosła, ponieważ leżało ono na drodze łączącą Budę i Wyszehrad.

Od XIV wieku południowi Słowianie uciekali przed Turkami na Węgry, ponieważ od króla węgierskiego dostawali ochronę oraz przywileje. Znacząca liczba osób, bo około 6000 przybyło do miasta Szentendre, którzy zależnie od pochodzenia osiedlili się na różnych obszarach tworząc swoje dzielnice, ze swoimi kościołami, i tak dziś możemy rozróżnić serbskie, dalmackie, greckie oraz inne części miasta.

Przybywający tu południowi Słowianie początkowo mieli nadzieję, że jedynie tymczasowo muszą opuścić swoje tereny, i potem będą mogli powrócić, dlatego początkowo wybudowali drewniane kościoły, ale kiedy okazało się, że wydarzenia nie pozwalają na powrót, w ciągu XVIII wieku wznieśli już kościoły murowane.

Muzea i wystawy

Szentendre nieprzypadkowo nazywane jest miastem sztuk, dziś kilkaset artystów mieszka i tworzy tu. Wiele muzeów oraz wystaw czeka na gości, a spośród nich warto odwiedzić wystawę Margit Kovács, największej artystki ceramiki naszych czasów, czy też wystawę grafika i malarza Jenő Barcsay. Popularnym wśród gości jest jeszcze muzeum Marcepanów, oraz kawiarnia i muzeum Dobos Lajos, w którym goście znajdą dużo ciekawostek.

Barokowy Krzyż morowy

Na rynku miasta cech kupców postawił pamiątkę prawosławną, po tym jak miasto uniknęło plagi dżumy. Pod krzyżem zdobionym malowanymi ikonami na płytki blaszane, według tradycji pochowany jest głową w dół człowiek, który umarł z powodu epidemii dżumy.

Kościoły

Różnorodne narody bałkańskie, które uciekły tutaj, zbudowały kościoły dla siebie z osobna, w liczbie ośmiu, z których siedem stoi do dnia dzisiejszego, a nazwy czterech świadczą z jakich okolic przybyli jego założyciele.