Balatonalmádi

Balatonalmádi to największa miejscowość północnego brzegu jeziora. Bliskość położenia w stosunku do Budapesztu oraz Veszprém, duża plaża, oraz letnie imprezy kulturalne to powody, dla których jest ona popularna, wśród tych, którzy wyznaczyli sobie Balaton za cel podróży.

Prawdopodobnie jedną z tajemnic popularności miasta jest jego różnorodność. Miejska plaża jest dobrze rozwinięta, na wysokim poziomie, życie nocne bogate, w kwiecistych parkach nawet późno wieczorem goście spacerują, jedzą lody, a wieczór przedłuża się jeszcze długo w noc. Może być ono atrakcyjne, dla tych, którzy pragną spokoju, bo Almádi jest cichym miastem z dzielnicami domków z ogródkiem, a gdzieniegdzie nawet ma charakter wiejski.

Miasto powstało z czterech, do dzisiejszego dnia łatwych to wyróżnienia miejscowości. Największą i najstarszą jest położona na północnym skraju Vörösberény, inna to dawna mała miejscowość, skąd pochodzi i dzisiejsza nazwa Balatonalmádi, która była dawniej posiadłością kapituły Veszprém, a pozostałe dwie miejscowości to Káptalanfüred oraz Budatava.

Otaczające miasto pagórkowate okolice także kryją tajemnice do odkrycia. Na wycieczki polecamy dolinę Malom-völgy oraz Vödör-völgy. Ci natomiast, którzy zdecydują się dowiedzieć się czegoś więcej o roślinności oraz o skałach, najlepiej zrobią jeśli wyruszy wzdłuż geologicznej i botanicznej sześciokilometrowej ścieżki edukacyjnej Vörös Homokkő rozpoczynającej się w centrum miasta, a która prowadzi także punkt widokowy Óvár.

Kościół obronny

Ten wybudowany w 1297 roku średniowieczny kościół kalwiński, znajdujący się w Vörösberény często można zobaczyć na miejscowych widokówkach. Jest to jedyny kościół obronny pozostały na północnym brzegu Balatonu. Charakterystyczna wieża kościoła opatrzonego przyporami oraz otworami strzelniczymi, widoczna jest dla każdego zdążającego do Veszprém.

Kaplica św. Prawicy

Jedną z ciekawostek miasta jest kaplica św. Prawicy, która została przetransportowana w fragmentach z budańskiego zamku. Można w niej oglądnąć złotą mozaikę autorstwa Miksa Rótha.