Debrecen (Debreczyn)

Rzym kalwinistów

To miasto odgrywało ważną rolę w historii powszechnej i historii kościoła naszego kraju (Węgier). Debreczyn jest też nazywany „Rzymem kalwinistów”, co odnosi się do decydującej roli kalwinizmu w życiu mieszkańców tego miasta. Miasto to dwa razy było czasową stolicą Węgier, a przez długi czas było centrum oświaty. Niemniej jednak nie tylko dla tych okaże się interesujące, którzy chcą zaczerpnąć oddechu historii. Festiwale, programy kulturalne, wielość zabytków, lub też baseny termalne z atrakcjami, wszystko to jest dobrym powodem, aby odwiedzić to miasto, a nawet powracać do niego.

Miasto powstało z połączenia się ze sobą kilku wsi. Jego rozwój nastąpił w XIII wieku, w dekadach po najeździe tatarskim nabrało rozpędu, miedzy innymi dlatego, że panem ziemskim był wiernym zaufanym króla- Karola Roberta.

Na terenie miasta nie było ani źródła, ani rzeki, ani materiałów budowlanych lub drewna na opał, a nawet wzgórza nadającego się budowę zamku. Miasto zostało wzniesione na obszarze położonym nieco wyżej niż tereny zalewowe, na bardzo dobrze położonym terenie z handlowego punku widzenia. Tutaj prowadziła droga handlowa łącząca Siedmiogród z Wielką Niziną oraz Górnymi Węgrami (dziś Słowacja), co oznaczało możliwość stałego napływu pieniędzy.

Teren ten był potrójną granicą: w tym miejscu łączyły się tereny Nyírség, Hajdúság oraz Hortobágy. Z drugiej strony w czasach okupacji tureckiej tutaj zbiegały się granice Księstwa Siedmiogrodzkiego, Imperium Turcji oraz Imperium Habsburgów.

Debreczyn nigdy nie miał zamku, ani też murów obronnych, tak więc jedyną obroną jaka mu pozostała, było dobre wyczucie dyplomatyczne, lawirowanie pomiędzy interesami władzy. Tak został on sprzymierzeńcem Turków, Habsburgów, a także księcia Rakoczego walczącego przeciw Habsburgom. Dzięki takiej polityce zarządu miasta, mogło ono zawsze zachować niezależność, dzięki której przez stulecia mogło ono się rozwijać.

Mająca korzenie w takiej polityce otwartość bogatych mieszczan umożliwiła szybkie rozprzestrzenienie się reformacji, czego efektem było to, że praktycznie wszyscy mieszkańcy przeszli ma kalwinizm. Rozwinęli oni szczególnie dobrze rozwinięty system szkolnictwa, i wtedy nastąpiło ukształtowanie się dobrze znanej mentalności cywilnej, w której połączyły się wartości moralne kalwinizmu oraz purytanistyczne podejście do życia mieszkańców.

W 1849 roku, w czasie Wiosny Ludów i walk toczonych przeciw Austryjakom, rząd rewolucyjny uciekł tutaj z Pest-Budy i tutaj też tutaj ogłosił ówczesny przywódca Lajos Kossuth pozbawienie tronu Habsburgów, oraz ogłosił niepodległość Węgier. W końcu Debreczyn stał się też świadkiem klęski Wiosny Ludów. Habsburgowie zdołali pokonać Węgrów tylko z pomocą Rosjan, a decydująca bitwa odbyła się właśnie na granicy tego miasta.

Kolegium Kalwińskie

Debreczyn dzięki tej instytucji oświatowej od stuleci jest miastem szkół. Dawniej z czterdziestu okręgów historycznych Węgier przybywali uczniowie, wśród których znaleźli się nasi najwięksi poeci oraz naukowcy. Jego znaczenie miało wpływ na całą węgierską oświatę. Uniwersytet do dziś jest zasilany szeregami młodych ludzi.

Wielki Zbór

Najważniejszy zbór dla kalwinów Węgier, a przy tym najważniejszy zabytek miasta. Został on przekształcony w 1802 roku na podstawie planów niegdysiejszych uczniów kolegium, ze średniowiecznego kościoła świętego Andrzeja, który spalił się w pożarze. Panuje nad centrum miasta ogromem budynku oraz mierzącymi 61 metrów wieżami.

Hotel Złoty Byk

Stary hotel, który nierozłącznie kojarzy się z tym miastem, także znajduje się w jego centrum. Pod żadnym względem nie wykluczmy go z listy zabytków do oglądnięcia.