Hévíz

Jego nazwa pochodzi od leżących tu źródeł ciepłej wody leczniczej. Tutaj znajduje się największe na świecie jezioro lecznicze pochodzenia wulkanicznego, inne porównywalne wielkościowo znajduje się w dopiero w Nowej Zelandii, które to jest drugie co do wielkości. Oprócz jeziora leczniczego z ciepłą wodą oraz otaczającego go 50-cio hektarowego lasu kuracjuszy przyciąga tutaj także i to, że śródziemnomorski klimat miasta, przeciętna temperatura jest wyższa niż najczęściej na Węgrzech. Tradycje turystyki leczniczej miasta sięgają ponad 200 lat.

Okolice jeziora były zamieszkiwane już w czasach rzymskich, o czym świadczą odkryte w czasie badań archeologicznych, pozostałości po willach rzymskich. Obszar ten dawniej był zajęty przez moczary, które były zasilane przez wodę wypływającą z jeziora. W XVII wieku wykonano tu prace regulacyjne i zostały wybudowane młyn, aby wykorzystać zasoby wodne. Wypływającą wodę wykorzystywano przy obróbce skóry, a na końcu XVIII wieku jezioro zyskało status leczniczego.

Jezioro termalne Hévíz (Hévízi-tó, Tófürdő)

Jest to największe na świecie naturalne jezioro z ciepłą wodą, będące pochodzenia wulkanicznego, a mające właściwości lecznicze. Podczas chłodniejszych ranków pokrywa je para, co zabezpiecza przed ochłodzeniem się wody, i dlatego można się w nim kąpać przez cały rok. Jego piękno jest tym większe, że na jego powierzchni pływają białe i lilowe lotosy pochodzenia indyjskiego, które zostały udomowione w 1898 roku przez Sándora Lovassy-iego. Jezioro jest głębokie na 38 metrów, a na powierzchnię jego tafli wydostaje się codziennie 86 milionów litrów wody z liczących parę tysięcy lat źródeł krasowych o różnych temperaturach. Podczas kąpieli ciało człowieka pokrywa się bąbelkami, podczas czego ma to wpływ leczniczy. Zawartość siarki pozwala na leczenie dolegliwości reumatycznych, polecane jest także do wspomagania leczenia urazów powypadkowych, złamań.

Kąpielisko zostało utworzone na końcu XVIII wieku, a zastosowanie do w leczeniu wiąże się z imieniem György Festeticsa. Charakterystyczne dla kąpieliska wejście drewniane o dwóch wieżach zostało wybudowane w XX wieku, koło którego stoi do dziś siedem domów z lat 1870-71, znane pod nazwą "Heteshaz” (siedem domów). Wałęsając się po alejce Schulhof prowadzącej do jeziora, możemy natknąć się na różne dzieła sztuki. Spacerując po wytyczonych ścieżkach lasu otaczającego jezioro, możemy zażyć świeżego, czystego powietrza.

Kościół Świętego Ducha (Szentlélek-templom)

Został wybudowany w latach 1996-99 na podstawie planów Jánosa Bocskai łącząc styl gotycki i nowoczesny. Stary kościół został zbudowany na skraju miasta, i pomimo kilkukrotnego rozbudowania okazywał się za mały, a dojazd do niego także był trudny. Kościół prócz dwóch starych dzwonów dostał dwa nowe, odlane w Őrbottyán. Jego wieża przedstawia siedem darów świętego Ducha (mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności, bojaźni Bożej). Z góry świątynia także symbolizuje Ducha Świętego na wzór gołębia z rozłożonymi skrzydłami.

Kamienny kościół z okresu Árpádów (Egregy)

Warto oglądnąć kamienny kościół wybudowany w XIII wieku, w okresie Árpádów, w stylu romańskim, który jest wymieniany w dokumentach po raz pierwszy w 1341 roku. Jest to wspaniały przykład małych węgierskich świątyń, wzniesiony z piaskowca, w którego obfitują te okolice. Jego wieża zwieńczona jest ośmiokątnym hełmem. W pobliżu kościoła znajduje się droga prowadząca do pochodzącego z IV wieku, późnocesarskiego grobu rzymskiego, który także warto oglądnąć.

Park ruin rzymskich (dzielnica egregyi)

Podczas pracy wykopaliskowym stało się oczywistym, że obszar ten był zamieszkiwany pomiędzy I a V wiekiem, a pozostałości świadczące o tym, tu można oglądać. W II wieku wybudowano kamienny dom, jego powierzchnia przekraczała 1000 metrów kwadratowych, posiadał basen do kąpieli z wodą zimną, letnią oraz ciepłą. W III wieku sporządzono świątynię Mitry w tym domu, której to kamienie z ołtarza zostały odkryte podczas prac archeologicznych. W IV wieku budynek został zburzony, a następnie w V wieku odbudowany i przeznaczony na cele gospodarcze.